(கரோலின் கான் எழுதிய சிறுகதையின் மொழிபெயர்ப்பு)
பல
ஆண்டுகளாக நான் என் அப்பாவை வெறுத்திருக்கிறேன். என் பார்வையில், உலகிலேயே
பொறுப்பற்ற ஒரு அப்பா என்றால் அது அவர்தான். எங்கள் குடும்பத்தைக்
காப்பாற்ற அவர் பணம் எதுவும் சம்பாதித்ததில்லை. குடும்பமாக பொழுதைக்
கழிக்கும்பொழுது அதில் மகிழ்ச்சி அடையாதவர், முதல் ஆளாக வெளியேறிவிடுவார்.
தனது பிள்ளைகள் பள்ளியில் மகிழ்ச்சியாகப் படிக்கிறார்களா என்று அவர்
கவலைப்பட்டதில்லை, ஆனால் அவர் எதிர்பார்த்தது போல நாங்கள் மதிப்பெண்
பெறாவிட்டால் அவருக்குக் கோபம் மட்டும் வரும். அடிக்கடி அம்மாவுடன் சண்டை
போடுவார், அதற்குக் காரணமும் எனக்குத் தெரியாது.
“யாரை நீங்கள் குறை சொல்ல முடியும்?
எல்லாம் உங்கள் தலையெழுத்து” என்று அம்மாவும் பதிலுக்குக் கத்துவார். அம்மா
தனது நினைவிலிருந்து முப்பதாண்டுகளுக்கு முன்னர் அப்பாவின் வாழ்வில் நடந்த
கசப்பான நிகழ்வுகளை மீண்டும் சொல்லும்பொழுது அப்பா அமைதியாக இருப்பார்,
அறையின் மறுபக்கத்தை நோக்கித் திரும்பி தனது சிகரெட்டைப் பற்ற வைப்பார்.
அம்மா அவரது மனதின் வலியை நினைவுபடுத்தும் பொழுது, அப்பாவின் சிகரெட்புகை
வழியே அவர் கண்களின் கண்ணீரைப் பார்த்த நினைவுள்ளது.
மேலும் படிக்க கீழே உள்ள சுட்டியை சுட்டவும்.
No comments:
Post a Comment